Üsküplü Sehsüvar. Yeni divan şiiri. Şair-i azam dediler. Dokuz yıl hiçbir okulu bitirmeden gezip tozdu Avrupa’yı. Kilo derdi olmadı, sofrasıyla hatırlandı. Sofrada konuştu, sofrada yazdı. Şiir nağmedir, okunmaz söylenir’e inandı. Çok bilmediği ve inanmadığı Müslümanlığı hatırlattı şiirleri. İç gıcıklayan, hoşa giden. Başka türlü bir erotizm. Gök kubbemiz dedi, Aziz İstanbul ve rubailer. Eski şiirin rüzgârı, zeytinyağlı yemekler. Hiç eve dönmedi, hiç yalnız kalmadı. Süleymaniye’de Bayram Sabahı dendiğinde ağlamaya hazır hayranları vardı. Yahya Kemal, güzel okunan şiir, Türkçenin uçurulan şeyhi…
Kaynak: Levent Cantek
