Abdullah bin Sahr adlı sahabe, kedileri çok severmiş. Birgün, cübbesinin cebinde yavru bir kediyle dolaşırken görülmüş. Bunun üzerine arkadaşları onu "Ebu Hureyre" (Kediciklerin Babası) diye çağırır olmuşlar.
Peygamberimizin de kedileri varmış. Gözdesi olan kedinin adı Müezza'ymış.
Müezza karamel renginde, kısa tüylü bir Habeş kedisiymiş. Allah'ın Elçisi, camiye gideceği bir vakit, hırkasının üzerinde uyuyan Müezza'yı rahatsız etmemek için, hırkanın bir kolunu sessizce kesmiş.
