– Birinci Dünya Savaşı’nda İslâmiyet’in son güçlü kalesi Osmanlı Devleti’ni yıkıp müslümanları perişan edenler, İkinci Dünya Savaşı’nda buna bir ceza olarak kaderin takdiriyle hunharca birbirlerine girdiler. Bu savaş en şiddetli zulümlere ve en müthiş istibdatlara sahne olarak, merhametsiz tahribat ile tek bir düşman yüzünden yüzlerce masum perişan edildi...
– Mağlup olan devletler ve milletler dehşetli ümitsizliklere düştüler...
– Galipler de dehşetli telaşlara kapıldılar. Hâkimiyetlerini muhafaza edememe ve büyük tahribatlarını tamir edememelerinden gelen dehşetli vicdan azaplarının acıları içindeler...
– Bu hengâmede dünya hayatının bütün bütün fânî olduğu ve medeniyet fantaziyelerinin aldatıcı ve uyutucu olduğu herkese açıkça göründü...
– İnsanın fıtrat ve yaratılışındaki yüksek istidat ve kabiliyetler, hem insanın yüce ve yüksek mâhiyeti, bu savaşta olanlar karşısında umumî bir surette ve dehşetli şekilde yaralandı...
