Kemmiyet tablosu berbat, keyfiyet tablosu ondan da beter... Kitap üç bin basılır, gazete 3 milyon satılırdı 30–35 yıl önce. Nüfus 75 milyona çıktı, o rakamlar pek değişmedi! Nispetin ne kadar azaldığını düşünün... Dergileri hiç anmayalım, dergi artık sponsorların vitrin süsü... Keyfiyet planındaki facia, okumanın yerini “göz gezdirme”nin almış olmasıdır. Yani o yetersiz rakamlar bile okuyucu sayısını göstermiyor! Peki nereye gidiyoruz biz?
Her vesileyle belirtiyorum: Düşünce eğitimi verilmeden okuma sevgisi aşılanamaz. Düşünce eğitiminden, düşünce ehliyetinden, düşünce liyâkatinden mahrum bıraktığınız bir insana düşünce hürriyeti vermek ne anlama gelir? Bence düşünce hürriyeti düşünce sorumluluğu eğitiminin verilmesiyle başlar.
Ahmet Selim, Zaman Gazetesi, 6 Aralık 2015
