Ülkeler bulundukları coğrafya ya da sahip oldukları kültür
nedeniyle başarısız olmazlar, güç ve zenginliğin devleti idare edenlerin;
karışıklığa, çatışmaya ve iç savaşa neden olanların elinde yoğunlaşmasına neden
olan sömürücü kurumlar mirası yüzünden başarısız olurlar. Ayrıca sömürücü
kurumlar en temel kamu hizmetlerinde bile yatırımların ihmal edilmesine neden
olarak devletin yavaş yavaş iflasa sürüklenmesine doğrudan katkıda bulunurlar;
tıpkı Sierra Leone’de olduğu gibi.
Varına yoğuna el koyarak halkı yoksullaştıran ve ekonomik
gelişime engel olan sömürücü kurumlar Afrika, Asya ve Güney Amerika’da oldukça
yaygındırlar. Charles Taylor, Sierra Leone’de iç savaşın başlamasına yardım
ederken aynı zamanda Liberya’da devletin iflasına neden olan vahşi bir çatışma
da başlatıyordu. Sömürücü kurumlar ülkeleri iç savaşa sürüklüyor ve Afrika’nın
her yerinde, örneğin Angola, Fildişi Sahili, Demokratik Kongo Cumhuriyeti,
Mozambik, Kongo Cumhuriyeti, Somali, Uganda ve Sudan’da devletler iflas
ediyordu. Sömürü, Maya şehir devletlerinin neredeyse bin yıl önce ürettiğinden
hiç de farklı olmayan çatışmalara zemin hazırlıyordu. Çatışma devletin iflasını
hızlandırıyordu. Dolayısıyla, günümüzde ülkelerin başarısız olmalarının bir
başka nedeni de devletlerinin iflas etmesidir. Bu da, onlarca yıl sömürücü
ekonomik ve siyasal kurumlarla idare edilmenin bir sonucudur.
