Paryalar

Şark ve diğer Asya ülkelerinin dinlerine gelince; özellikle Hind dini öncekilerden farklı bir özelliğe sahip değildir. Hatta bazan neseb ve sülaleleri takdis babında adı geçen dinlerden çok daha ilerdedir. İnsanları birtakım sınıflara ayırmak hususunda onlardan daha zalim ve gaddardır. Mülayemet ve yumuşaklık nedir bilmez. Hind toplumundaki paryalar, her çeşit şeref ve asaletten ve müsavattan, insan haklarından, en basit insanî esaslardan mahrumdurlar. Onların ilim öğrenmeleri, ta’lim ve tedrisleri, ruhî yüceliklere vakıf olmaları asla caiz değildir. Vedalan okuyup öğrenmek, kurbanları takdim etmek, onları ilâhlarına ve putlarına adamak sadece Brahmanlara mahsustur. Vedalara göz atmak ve okumak hakkı Kshatrilerle Vaisyalara aittir. Manoşastr, Allah’ın, paryaları sadece bir gayeyle, adı geçen üç sınıfa hizmet düşüncesiyle yarattığını açıkça zikreder. Hind halkının ileri gelenleri Himalaya dağlarının ardındaki dünyadan habersizdiler. Dış dünya ve diğer milletler ile hiçbir irtibatları yoktu. Bu konuda herhangi bir arzu ve istekleri de mevcut değildi.