Peygamber Efendimiz aleyhissalâtü vesselâm, en tehlikeli yerlere ve o dönemde savaşları başlatan tekli vuruşma gibi ölüme en yakın durum ve mevkilere öncelikle yakınlarını sürerdi. Yakınları, Müslüman olmakla O’ndan hususî bir iltimas görmek şöyle dursun, meselâ kızı Hz. Fatıma validemiz ve hanımları validelerimiz örneğinde olduğu gibi, daha fazla mahrumiyete maruz kalmışlardır. Burada bütün Müslüman idarecilere ve rehberlere büyük bir ders olsa gerek.
